Ég vil líka afsagnir, FME, seðlabanka, ákveðinna ráðherra og svo kosningar. Mér finnst vera munur á því fólki sem ber pólitíska ábyrgð og þeim sem gera það ekki því pólitísk ábyrgð verður ekki flúin þegar kemur að kosningum. Öðrum þarf að koma frá með þrýsting.
Hinsvegar get ég ekki tekið mark á mótmælum sem að ennþá virðast vera undir hælnum á þeim sem settu landið á hausinn, þ.e. þeim sem eyddu öllum peningunum. Við borgum skuldir þeirra sem stofnuðu til skuldanna með óráðsíu - samt mótmælir engin fyrir utan þessi fyrirtæki eða heima hjá þessu fólki. Það er líklega vegna þess að langflestir nutu þess að fá nokkra brauðmola af borðinu hjá þessu fólki á meðan að veislan stóð sem hæst.
Það er líka munur á mótmælum og óeirðum. Það er eins og margir séu að hvetja til óeirða og enn aðrir séu að reyna að færa mótmælinn í þann farveg.
Það er ógeðsleg þróun að mínu mati því að það kemur bara niður á venjulegu fólki í landinu og mun auk þess þýða að öfl sem vilja vernda núverandi fyrirkomulag (núverandi kosninga fyrirkomulag) munu mæta á svæðið til að verjast.
Þá má heldur ekki gleyma því að breytingar sem nást í gegn með ofbeldi, uppþotum, óeirðum og byltingum, eins og sumir hér virðast ýja að að sé nauðsynlegt, eru þess eðlis að þær eru varla afturkræfar nema með sömu meðölum.
Allir ættu t.d. að vita að ekki svo löngu eftir frönsku byltinguna var einræðinu komið á aftur, hið sama á við um flestar aðrar byltingar enda hvernig má annað vera ef valdhafar komast til valda með ofbeldi en ekki lýðræði - þá þarf sömu meðöl (meðul? - ég er orðin alveg ruglaður í þessu) til að koma þeim frá en kúgunin er orðin fordæmalaus og því er það erfitt.
Persónulega þá gleðst ég yfir því að sjá virk mótmæli, viku eftir viku og þau eru að virka. Fólk getur ekki búist við því að stærsta skítamál Íslandssögunnar verði leyst á nokkrum vikum - þetta tekur lengri tíma en það. Enron tók t.d. MJÖG langan tíma. Hinsvegar þurfum við að fara að sjá gæsluvarðhald (t.d. þeirra sem geta spillt rannsóknarhagsmunum og eru grunaðir í dag eða undir rannsókn og þar sem lögin leyfa það) og frystingu eigna mjög fljótlega ef fólk á að hafa trú á því að tekið verði á málunum.
Það er hinsvegar alveg á hreinu, ef einhver hópur fer fram með ofbeldi til þess að reyna að ná fram breytingum þá mun ég og margir aðrir yfirgefa málstaðinn alveg sama hve góður hann er. Ég hef nefnilega meiri óbeit á ofbeldi og kúgun en þaulsetinni ríkisstjórn. Hún mun í það minnsta víkja í næstu kosningum og því tómt mál að tala um að hún beiti kúgun. Auðvitað vita íslenskir stjórnmálamenn ekki hvað pólitísk ábyrgð er og að er stórt vandamál sem mótmæla henta vel til að benda á.
En þar fyrir utan, hver á að taka við? VG og Samfylking? Samfylkingin er mjög samofin útrásinni og ÓRG fyrrverandi flokksbróðir Steingríms J var klappstýran þeirra. Það er sama á hvaða flokk þú lítur, ítökin eru allsstaðar. Ég hefði reyndar trú á að VG gæti komið einhverjum breytingum fram ef ekki væri enn sama gamla liðið við stjórn þar. Steingrímur er t.d. búin að vera þar síðan 1983 og er ekkert öðruvísi en hinir stjórnarherrarnir - hann átti meira að segja sæti með ÓRG í mjög óvinsælli ríkisstjórn 1988-1991.
Annars hef ég orðið vitni af mótmælum hér í DK og í Berlín og vinir mínir hafa margir orðið vitni af mótmælum í Frakklandi, Balkanskaganum og Suður-Ameríku og jafnvel Rússlandi. Íslenska lögreglan á langa leið í að nálgast hörkuna þar en hafa verður í huga að þessir menn eru í vinnunni sinni og munu verja sig af auknu afli eftir því sem hættan er meiri.
Lögreglan í Perú:
UK en einhverjir telja okkur ekki verðskulda að teljast í hópi vestræns samfélags (enda enn bananaríki stjórnskipulega séð þannig að ég hef nú ákveðna samúð með því sjónarmiði - borgarleg gildi eru hinsvegar ólíkt því sem margir virðast halda fremur vel virt á Íslandi miðað við nágrannalöndin)
Íran:
Og talandi um piparsprey!
Rússland:
Danmörk:
Georgía:
Ég held að stundum gleymi fólk hreinlega hvað það hefur það gott á Íslandi. Það er synd að málum skuli vera drepið á dreif með því að grafa undan góðum málstað með ofbeldi.
Eðlilegast væri að undirbúa stjórmálaafl, verða mjög virkur í flokksstarfi eða bara bjóða sig fram á þing til að ná fram breytingum - það er rétta leiðin og sú vænlegasta til að bera árangur. Það er þó líklegt að margir þeirra sem mótmæla hæst myndu líka verða flokks grílunni að bráð. En það er bara eitt vandamál, þeir sem sameinast um að mótmæla núna, geta líklega ekki sameinast um lausn og þangað til að sameiginleg lausn er komin til mun árangurinn láta standa á sér.