bebecar wrote:
Zyklus wrote:
bimmer wrote:
bebecar wrote:
Ég hef enga trú á þessu fyrr en gengið hjá seðlabanka evrópu er komið á svipaðar slóðir.
Hef mjög illan bifur á þessu....
Eru einhver viðskipti þar?
Ég held að það séu sama sem engin viðskipti nú orðið með krónuna erlendis. Allavega mjög lítil.
Þess vegna er ekki hægt að draga mikla ályktanir af gengi ECB eða annarra erlendra aðila.
En á sama hátt er ekkert að marka gengi í íslensku bönkunum því það er ekki hverjum sem er frjálst að versla á því gengi.
Ég get ekki farið í bankann og selt krónurnar mínar fyrir gjaldeyri.
Það verður ekki fyrr en gjaldeyrishöftum verður aflétt að við fáum rétt verð á krónuna.
Svo er annað sem er athyglisvert að IMF er venjulega mjög mótfallinn öllum gjaldeyrishöftum og í samkomulagi IMF við þau ríki sem bankinn hefur komið til aðstoðar (Pakistan, Úkraína, Ungverjaland og fleiri) er oftast sett það skilyrði að gjaldmiðill landsins fái að fljóta.
Hér á Íslandi er gerð undantekning sem sýnir kannski ansi vel hversu viðkvæð staða krónunnar er. Menn einfaldlega þora ekki að láta krónuna fljóta.
Þess vegna er einmitt frekar fyndið að fólk haldi virkilega að það sé eitthvað sem réttlætir 18% styrkingu á 2 dögum.
Mér leikur forvitni á því að vita hvort þú vitir hvernig málum er háttað t.d. í Kína. Ef ég man rétt þá er Yuan fest við Dollar, eða var það allavega einhverntímann. En það þýðir í raun að Yuan er "undervalued" vegna efnahagslegs vaxtar Kína umfram USA (svo ekki sé minnst á peningaprentun!).
En allavega, Yuan hefur verið haldið gerfilega lágu um langt skeið til að tryggja útflutning og hamla innflutningi í Kína.
Þannig séð þá er flot bara ein leið af mörgum til að finna út gengi milli gjaldmiðla.
Það er náttúrulega augljóst eins og þú segir að með öllum þessum höftum er þetta ekki flotgengi. Það sem ég er hinsvegar er að velta upp, er hvort, og yfirleitt afhverju, flotgengi er talið nauðsynlegt fyrir okkur?
Nú er ég ekki að mæla höftunum bót. Ég man vel hvernig þetta var hérna t.d. þegar ég fór í útskriftarferð 1991, þá var líka skammtaður gjaldeyrir.
Hef nú reyndar ekki kynnt mér gjaldeyrisfyrirkomulag Kína mikið en veit þó það að árið 2005 fóru þeir frá því að vera með fast gengi yfir í svokallað stýrt fljótandi gengi, þ.e.a.s. kínverska
júaninu (einnig kallað renminbi) er leyft að hreyfast innan ákveðinna marka.
Eins og þú segir þá er júanið í raun of ódýrt, einmitt til þess að auka útflutning og takmarka innflutning og einmitt núna er Henry Paulson fjármálaráðherra Bandaríkjanna að reyna að sannfæra Kínverja um að leyfa júaninu að styrkjast og þannig minnka viðskiptahalla Bandaríkjanna.
Það er auðvitað ekkert náttúrulögmál að gjaldmiðill skuli fljóta en ég held að flestir hagfræðingar séu almennt fylgjandi fljótandi gengi (reyndar virðast skoðanir hagfræðinga vera jafn margar og þeir eru margir

).
Það hefur bara sýnt sig að fastgengisfyrirkomulag helst ekki til lengdar (sbr. t.d. lok Bretton-Woods samkomulagsins og þegar að Bretar gátu ekki varið pundið 1992). Það er alltaf hættan á að ríki fjármagni hallarekstur með peningaprentun eins og gerðist t.d. í tíð Nixons sem síðan hafði þær afleiðingar að Bretton-Woods samkomulagið brast og gjaldmiðlar heimsins fóru á flot.
Það er hægt að setja þetta þannig upp að valið standi á milli tveggja af eftirfarandi atriðum:
-Sjálfstæð peningamálastefna (sem m.a. þýðir það að seðlabanki getur stjórnað vöxtum)
-Fast gengi
-Frjálsir fjármagnsflutningar
Ef við ákveðum að við viljum hafa sjálfstæða peningamálastefnu og frjálsa fjármagnsflutninga (sem er eitt af ákvæðum EES-samningsins) þá getum við ekki haft fast gengi.
Og ef við höfum fast gengi verðum við að velja á milli þess að hafa frjálsa fjármagnsflutninga og að hafa sjálfstæða peningamálastefnu.
Það er ekki hægt að velja allt þrennt.
Ég held að það sé óraunhæft að Ísland sé með fast gengi því Ísland yrði mjög auðvelt skotmark erlendra spákaupmanna og vogunarsjóða. Við þyrftum að hafa gígantískan gjaldeyrissjóð til að geta varið fastgengið og það er einfaldlega ekki raunhæfur möguleiki.
Bara til að sýna hversu stjarnfræðilegar upphæðirnar eru í hinu alþjóðlega fjármálakerfi að þá var einn stjórnandi eins vogunarsjóðs (e. hedge fund) með yfir 200 milljarða í tekjur á einu ári, þetta er næstum helmingur af fjárlögum íslenska ríkisins sem bara einn stjórnandi hafði í tekjur!
Upphæðirnar sem um ræðir þegar kemur að þessum sjóðum og spákaupmönnum eru svo svakalegar að það yrði ekkert mál fyrir þá að gera atlögu að fastgenginu. Þannig að í raun gætum við bara látið krónuna fljóta í stað þess að reyna að halda henni fastri.
Ef við ætlum að vera með fastgengi þá þarf það að vera bakhjarl (erlendur seðlabanki) til að styðja okkur, sbr. t.d. dönsku krónuna en hún er fest við evru (danska krónan má hreyfast innan ákveðinna marka, 2,25% ef ég man rétt) og þar er ECB bakhjarl.
Þannig að ég held að einu raunhæfu möguleikarnir í gjaldeyrisfyrirkomulagi Íslands sé að hafa annað hvort fljótandi krónu, festa krónuna við annan gjaldmiðil í samvinnu við erlendan seðlabanka (sbr. dönsku leiðina) eða einfaldlega að taka upp annan gjaldmiðil í samvinnu við erlendan seðlabanka (sem sagt ekki einhliða).
En ef við ætlum að hafa krónuna þá er samt eitt á hreinu, við getum ekki verið með gjaldeyrishöft endalaust, það hefur ekki gefið góða raun.
Ef það er eitthvað sem nánast allir hagfræðingar eru sammála um (og það er nú ekki mjög margt

) að þá er það að frjáls viðskipti landa á milli sé af hinu góða og því eigi að varast eftir megni að hindra þau.
Og það er heldur engin tilviljun að talsmenn fyrirtækjanna í landinu séu á móti svona höftum, þetta kemur illa við fyrirtæki og nógu slæmt er nú ástandið. En auðvitað er ástandið ekkert venjulegt í dag og því ansi erfitt að segja hvað sé best í stöðunni. En það er alveg víst að gjaldeyrishöftin geta ekki varað mjög lengi. Það væri mjög slæmt.
En af því þú nefnir peningaprentun þá er gaman að minnast á það að bandaríska ríkið og bandaríski seðlabankinn eru búin að lofa 7700 milljörðum dollara í björgunaraðgerðir til handa fjármálafyrirtækjunum. Þetta er um 50% af landsframleiðslu Bandaríkjanna. Og þrátt fyrir að bandarísk fjármálafyrirtæki séu einungis á lífi vegna ríkisaðstoðar þá borga topparnir á Wall Street sér 70 milljarða dollara í bónusa.
Og á sama tíma er verið að rífast á bandaríska þinginu um skitna 34 milljarða dollara til bjargar bandarísku bílarisunum þremur, GM, Ford og Chrysler.
GM fer í þrot í þessum mánuði ef ríkið bjargar þeim ekki og það myndi hafa hrikalegar afleiðingar fyrir Bandaríkin.
Ekki það að ég sé hlynntur því að bjarga illa reknum fyrirtækjum heldur sínir þetta bara hverjir ráða í raun og veru. Henry Paulson fjármálaráðherra Bandaríkjanna er t.d. fyrrum forstjóri Goldman Sachs þannig að hann fer ekki að bregðast vinum sínum á Wall Street. Það er ekki bara á Íslandi sem klíkuskapur og spilling viðgengst.
En þar sem mér sýnist þú hafa mikinn áhuga á þessum málum þá bendi ég þér á
þessa grein og
þessa sem ég rakst á en þarna er fjallað um spár Gerald Celente sem hefur reynst ansi sannspár í gegnum tíðina og ef þetta kæmi ekki frá manni sem virðist hafa mikinn trúverðugleika (þetta er maður sem stóru fjölmiðlarnir tala við) þá myndi maður afgreiða þessa spá sem rugl, svo svört er þessi spá hans fyrir Bandaríkin.
Það verður allavega ansi fróðlegt að sjá hvort að þessi maður reynist aftur sannspár. Vonum ekki.