Eggert wrote:
En haldid thid ad tho styrivextir seu 18%, ad their fau sem eru ad fjarfesta thessa dagana(eru ekki flestir ad halda ad ser sinu lausafe?), muni senda fjarmagnid sitt til Islands eftir allt sem hefur gengid a seinustu vikur? Myndir thu fjarfesta thinum peningum i gjaldmidli sem margir segja ad se onytur?
Thad er meiningin med thessari styrivaxtahaekkun ef eg skil thetta rett, til ad auka avoxtun theirra sem fjarfesta i ISK, og thar af leidandi auka eftirspurn eftir gjaldmidlinum, sem mun a endanum styrkja kronuna og minnka vaentanlega verdbolgu.
Hvad segir Zyklusinn?
Þetta er rétt skilið hjá þér.
Það er fyrst og fremst verið að gera það meira aðlaðandi fyrir handhafa krónubréfa að halda áfram stöðum sínum í krónunni opnum í stað þess að þeir selji krónurnar og valdi þar með enn meira falli á krónunni (og þar með enn hærri verðbólgu). Það eru útistandandi krónubréf fyrir sirka 300 milljarða króna.
Þessar aðgerðir til bjargar krónunni eiga eftir að verða ansi dýrar. Það eru fá fyrirtæki sem geta staðið undir svona mikilli vaxtabyrði.
Seðlabankinn er samt í miklum vanda, á sama tíma og við horfum upp á mjög mikinn samdrátt í hagkerfinu þá er verðbólgan í tæpum 16%. Fyrir vaxtahækkunina voru stýrivextir 12% sem þýðir það að raunstýrivextir voru neikvæðir sem er auðvitað ekki gott því þá er verið að verðlauna skuldara á kostnað sparifjáreigenda (vextir ná ekki upp í verðbólgu).
Það sem seðlabankinn er að gera núna er að reyna að styrkja krónuna með þessari vaxtahækkun og þannig ná niður verðbólgunni (en eini verðbólguvaldurinn núna er krónan, það er engin eftirspurn lengur í hagkerfinu). En kostnaðurinn við að ná niður verðbólgunni (sem er auðvitað mikilvægt) er að hér gætu mjög mörg fyrirtæki fari illa út úr þessu og atvinnuleysi orðið mikið.
Það sem ég óttast samt mest er að þessa vaxtahækkun mun ekki gera neitt til að styrkja krónuna því Íslendingar eru búnir að missa allt traust í útlöndum og það vill enginn fjárfestir snerta við neinu sem viðkemur Íslandi. Ég sé allavega ekki fyrir mér að fjárfestar komi hlaupandi hingað að kaupa krónur þrátt fyrir að vextir hafi hækkað um 6%. Tala nú ekki um þegar áhættufælnin er eins mikil í heiminum eins og núna.
Svo er líka annað í þessu, SÍ lækkað vextina um 3,5% um daginn en hækkar þá svo aftur núna um 6%. Þetta er ekki beint til að auka á trúverðugleika seðlabankans en seðlabanki án trúverðugleika er ansi máttvana stofnun. Fyrir seðlabanka skiptir trúverðugleiki öllu. Og einmitt vegna þess að trúverðugleiki skiptir svona gríðarlega miklu máli þá þyrfti að fá ópólitískan seðlabankastjóra sem ráðinn er af faglegum ástæðum. En því miður þá virðist það vera þannig hér á landi að klíkuskapur ræður allt of miklu í stað faglegra sjónarmiða. Hagsmunir klíkna og pólitíkusa eru teknir fram yfir hagsmuni þjóðarinnar. Staða seðlabankastjóra á ekki að vera vistun fyrir fyrrverandi pólitíkusa til að þeir geti haft það náðugt í ellinni. Til þess höfum við aðrar stofnanir. Í seðlabankanum þurfa fagmenn að ráða.
Af Bloomberg.com:
Quote:
History shows that attempts to save currencies from plunges by raising interest rates are prone to failure. The U.K. on Sept. 16, 1992, boosted its benchmark rate by 5 percentage points in two moves to 15 percent in a doomed effort to keep the pound in a European exchange-rate system. Britain gave up the attempt the same day and canceled the second rate rise; the pound lost 22 percent against the dollar in the final two months of the year.
During the 1997-98 Asian financial crisis, the International Monetary Fund advocated high rates to help restore confidence in sliding currencies. Central banks from Indonesia and Thailand to South Korea and Singapore lifted borrowing costs. South Korea took its main rate to 30 percent in December 1997.
The strategy failed to prevent exchange-rate collapses across the region. South Korea's won lost 47 percent against the dollar in 1997, the Thai baht fell 45 percent and Indonesia's rupiah plummeted 56 percent.
Quote:
``I don't think 6 percentage points will make the krona any more attractive,'' said Henrik Gullberg, a strategist at Deutsche Bank AG in London. ``Basically what we're seeing is a complete liquidation of everything in emerging markets, and Iceland, even in the emerging-market universe, is very vulnerable. Six percent isn't worth a lot if the currency drops another 15 percent.''
The central bank is raising rates as Iceland, the first western nation to seek financial help from the IMF since the U.K. in 1976, faces an economic contraction, coupled with possible hyperinflation and rising joblessness. The economy will shrink as much as 10 percent next year, the IMF forecasts. Iceland will receive about $2.1 billion from the Washington-based fund, according to a deal struck on Oct. 24.
``The only thing that'll improve the krona is a return of risk appetite, and there are no signs of this happening any time soon,'' Gullberg said.
Quote:
The IMF deal is due to be presented to the fund's executive board later this week. One of the conditions attached to the loan was that policy makers raise the key rate to 18 percent, the central bank said in a statement on its Web site today.
Nú vonar maður bara að IMF hafi ekki sett einhver önnur skilyrði sem margir hafa óttast.