jonthor wrote:
bebecar wrote:
Eitt með þetta með hæft fólk í pólitík... það gildar bara allt aðrar reglur þar. Fólk ætti að vera úr öllum stigum þjóðfélagsins en ekki atvinnu pólitíkusar - sá sem stýrir landinu ætti auðvitað ekki að vera sneiddur allri skynsemi en hann getur alveg eins verið leigubílstjóri eins og hagfræðingur eða lögfræðingur, svo lengi sem hann hefur fylgið á bakvið sig og væntanlega formaður flokks. Semsagt allskonar fólk er hæft til að leiða landið - það er lýðræði.
Það er einmitt þessi atvinnuvæðing í pólitík sem er uppspretta mikilla vandræða nútíma þjóðfélaga. Þar með er nefnilega fólk komið í vinnu og sveiflast eftir vindi til að halda sér í vinnunni.
Pólitíkusar eiga hinsvegar alltaf að reyna að móta landið eftir eigin skoðunum (sem hafa þá væntanlega fengið brautargengi) og svo eiga þeir að standa og falla með sínum skoðunum og gjörðum - ekki skipta um og taka upp nýtt sett rétt fyrir kosningar.
Ég verð nú samt að segja að mér finnst að fjámálaráðherra og viðskiptaráðherra ættu að hafa einhverja viðskipta eða hagfræðimenntun en ekki vera dýralæknir og einstaklingur sem hefur farið á hausinn.
Það er ekki það að ég skilji ekki sjónarmiðið. En á þingi ætti eingöngu að sitja það fólk sem hefur stefnumótandi sýn og þá ætti engu að skipta hvaða menntun það hefur - það yrði svo að standa og falla með sínum skoðunum. Það væri til dæmis líklegra að á þeim forsendum myndi maður kjósa fjármálaráðherra sem væri ekki dýralæknir ekki satt?
Ég held að vandamálið sé miklu frekar hvernig mönnum er raðað í embætti eins og ráðherra embætti. Í kosningum ættu menn að gefa kost á sér í sérstök embætti og jafnvel hafa starfað t.d. í stjórnarandstöðu sem skuggaráðherrar þess embættis sem þeir vilja komast í. Í dag er þetta algjörlega háð goggunarröð og valdabaráttu.
Persónulega er ég mjög á móti atvinnumennsku í pólitík og embætti. Held einmitt að það sé málið að menn komist mun auðveldar undan ábyrgð þegar álit er sótt til nefnda með sérþekkingu á málefnum og svo framvegis.
Það er gaman að nefna það t.d. að hér í DK var fyrir kannski 20 árum allskonar fólk á þingi, bændur, verkamenn, iðnaðarmenn, rithöfundar og svo framvegis. Í dag er næstum eingöngu um að ræða hagfræðinga, lögfræðinga og álíka fólk sem allt er þar til þess að skapa sér sjálfu framtíð og frama - þetta er vinnan þeirra fyrst og fremst, en ekki þjónusta við fólkið í landinu sem er það sem embætti er í raun og veru, eða ætti í það minnsta að vera það!