Mér finnst nú frekar kjánalegt að "neyða" fólk til að flytja frá stöðum sem það hefur búið á alla ævi.
Á Raufarhöfn veit ég um fullt af fólki sem vill ekkert flytja þaðan, þeim líður vel og þau vilja vera þar áfram. Þangað er hundleiðinlegur malarvegur en ég keyri hann oft og mér finnst bara einfaldlega ekkert að því, það er þess virði. Enda sættir fólk sig við að hafa þennan veg.
En það er annað mál með marga aðra staði. T.d. Sigló, ef vegurinn er að fara til helvítis þarf auðvitað að gera eitthvað í því, þekki ekki Sigló en þar búa samt sem áður 10x fleiri en á Raufarhöfn svo ég býst við að það sé óþarfi að drepa staðinn því það sé "of dýrt" að viðhalda vegi þangað
Hvað ef fólk hefur búið þarna í 50 ár, og börn þeirra frá fæðingu, vill það hugsanlega vera þar eitthvað áfram.
Ég er á því að þetta fólk hafi sama rétt og við á "háhraða" interneti, sjónvarpi, öruggum samgöngum og fl. Þeir sem hafa verið að commenta hér á undan, hve margir ykkar hafa actually búið úti á landi í litlum bæ?
Eru þeir sem mest eru á móti þessu öllu saman borgarbörn sem þekkja ekki annað? Það er nú nokkuð ómögulegt að taka mark á skoðunum þeirra sem ekki þekkja það hvernig er að búa á svona stöðum. Þeir hreinlega vita ekki hvað þeir eru að tala um og eru að bulla útí loftið.