Það vantar kannski myndirnar til að leiða mann betur í gegnum ferðina, á reyndar eftir að sækja myndirnar sjálfur - maður man þetta einhvernveginn betur ef maður scrollar í gegnum myndirnar.
Frekar "fyndið" líka að bíllinn gafst upp í 'no-mans-land', þ.e. á milli landamæra Grikklands og Makedóníu.
Bíllinn var búinn að láta dálítið skringilega síðasta part leiðarinnar, en þó án þess að það kæmi til þess að við þyrftum að stoppa. Á einhverjum tímapunkti fannst okkur bíllinn halda aftur að sér niður brekkur, og var það m.a. ástæðan fyrir því að Haukur fór að prófa aðeins bremsurnar, sem er eflaust ástæða þess að trukkabílsstjórinn fyrir aftan okkur fékk 'fitzið' - okkur fannst þetta þó mjög sakleysislegt hjá okkur og því vorum við hálf skelkaðir.
Við stoppuðum þá á bensínstöð til að athuga hvað væri eiginlega að, en komumst ekki að neinu, enda eina bilanagreiningin sem við gátum notað eyrun og augun. Það var orðið dimmt á þessum tímapunkti og lítið að heyra og sjá þar sem einkennin voru ekki stöðug.
Þegar við áttum eftir c.a. 30 mín af ferðalaginu að Makedóníu þá fór bíllinn að hætta að hlaða sig, en við spáðum ekki of mikið í það á þeim tímapunkti (sem við hefðum eflaust átt að gera), en við vorum svo fastir á því að komast yfir landamærin að skjóturinn var látin drífa síðustu kílómetrana.
Þegar við vorum í 'duty free' á milli landamærana þá fór bíllinn að hósta, prumpa og ropa og þar sem bíllinn hlóð sig ekki þá ákváðum við að halda honum í gangi, enda klukkan það margt og kolniðamyrkur (og við fjarri þeim stað sem við gistum á) og ekki þótti viturlegt að drepa á bílnum, þar sem ljóst var að bíllinn færi ekki í gang aftur.
Eftir smá stund kafnaði bíllinn og við þurftum að bíða eftir dráttarbíl
Skemmst er frá því að segja að €€€€€€€€...
Dobrjeiv, a.k.a. BMW umboðið í Skopje vildi meina að einhver hosu-fjandi læki - beint ofan á altenatorinn, sem drapst
Login
Register
FAQ
Search
