bebecar wrote:
bimmer wrote:
Þeir áttu að vera tilbúnir með 2 útgáfur af fréttatilkynningum og senda út
um leið og Óli var búinn að tjá sig.
Alveg magnað hvað allt PR virðist í molum hjá okkur íslendingum,
var það í kringum hrunið og hefur ekkert skánað.
Það er nú ekkert skrítið enda ekki margir fagmenn í "faginu" hér heima...
En þetta kom mjög á óvart. Maður fær nett flashback ár aftur í tímann við þetta... Bretar og Hollendingar ættu að láta samningin með fyrirvörunum duga... en það gerist náttúrulega ekki því menn verða að halda andlitinu.
Annars fannst mér merkilegt að sjá alla þessa erlendu blaðamenn á Bessastöðum og ekki einn varpaði spurningu til ÓRG...
Hreint út sagt magnað að sjá viðbrögð ríkisstjórnarinnar og varaformenn ríkisstjórnarflokkana í kastljósinu. Koma hrikalega illa út. Þau láta líta út fyrir að við eigum að borga það sem Bretar og Hollendingar vilja að við borgum en ekki það sem við ættum í versta falli að borga. Setja að viðbrögðin erlendis séu hörð en minnast ekki einu orði á að þau séu almennt á misskilningi byggð. Svo kvarða þessir vitleysingar yfir því að hafa ekki verið vöruð við af forsetanum.. ???? hvað í anskotanum er þetta lið að hugsa. Þegar forsetinn sagðist vilja taka sér tíma í að hugsa sig um mátti gera ráð fyrir tveimur niðurstöðum. 1. að hann myndi skrifa undir og 2. að hann myndi ekki skrifa undir. Þessi lýður er búinn að hafa 5 daga til að undirbúa viðbrögðin, bæði ef hann gerði nr1 eða nr2.
Svo eru stjórnaranastaðan alveg að missa af glugganum sem þeir hafa til að leita sátta nema hún frá hreyfingunni sem hefur venjulega ekkert gáfulegt fram að færa. Hún stakk upp á að mynda samstarfshóp og vaða í nýja samninga, fá einhvern til að miðla málum. Auðvitað hefðu ALLIR formenn stjórmálaflokkanna átt að leggja einhverja flokkspólitíska hagsmuni víkja, allt þetta "þetta er hinum að kenna viðhorf" og mynda strax hóp aðila til að sýna samstöðu. Það er alveg óþolandi hvað það vilja allir vera kóngurinn. Kanski að við ættum bara að láta lýðræðið fjúka fyrir einræðisríki. Ég er skíthræddur við að þingræði henti ekki þegar stór mál eru til umræðu því að umræðan fer alltaf út í pólitík og viðfangsefnið gleymist.