Ég styð nú alltaf að það sé gert við gamla bíla og gert vel við þá. Og það er allt gott og blessað um það að segja þegar menn vilja taka bílinn sinn í gegn.
Það verður hins vegar að gæta þess að færast ekki of mikið í fang! Það sem mér hefur sýnst helst að klikki hjá mönnum, þegar markið er sett hátt, er að plönin breytast með tímanum. Þetta hljómar allt gott og vel núna, gera bílinn upp og hafa þetta flotta græju.
EN það er alls ekki víst að það verði sama uppi á teningnum eftir 2 ár! Þá vill kærastan fara að búa og peningaflæðið stoppar

Eða pirringurinn á að hafa bílinn í frumeindum í skúrnum verður of mikill og maður nennir ekki að skrúfa meira! osfrvs.
Eða.. eins og hjá mjög mörgum, markið er sett hærra. Maður vill ekki lengur 325ix, heldur E30 M3. Kaupir sér vél á stíl díl prís og byrjar á brettaútvíkkunum. Svo vill maður setja turbo á hana. Áfram heldur dæmið, alltaf áður en maður er búinn, þá vill maður eitthvað betra.
Ég hef séð svo mörg dæmi þar sem menn eru nýbúinir að eyða formúgu í eitthvað dæmi sem kemst aldrei úr bílskúrnum (ég er sko langt frá því að vera saklaus sjálfur), af því að maður vildi fara næsta skref fyrir ofan. Þá er bara betra að bíða aðeins lengur og fara alla leið strax.
Svo ég mæli hiklaust með að koma gripnum í gang aftur, það þarf ekki að kosta nema 50.000.- kall. Gera svo allar viðbætur eftir hendinni, án þess að fara í meiriháttar rifrildi. Það er miklu öruggari aðferð. Ég myndi í mesta lagi splæsa í heitan ás ef hugurinn væri mjög ákveðinn í þessu efni. Láta hitt bíða.
Það kostar ekki nema svona 3-500.000.- kall að gera þetta að einum flottasta 325ix bíl á landinu, og þá geturðu farið í bíó fyrir afganginn
Bara, ekki færast of mikið í fang í einu. Láta sig dreyma á næturna (og í vinnunni)