Bara veit ekki.
Tekið af
http://www.eyjan.is/silfuregils/
Quote:
Ég held að allir séu sammála um að þurfi að standa vörð um almenning í landinu, ofurskuldsett fyrirtæki munu líklega falla, það verður atvinnuleysi, en svo mun byggjast upp nýtt atvinnulíf.
Það er mikið talað um innistæður fólks í bönkum. Okkur er sagt að sparifé sé tryggt. Maður vonar að það sé rétt. Öðru máli gegnir um peningasjóðina. Þeir eru að reynast hin mesta svikamylla. Margt fólk hefur haft samband við mig sem óttast að tapa öllu inni í þessum sjóðum.
Bankarnir hringdu kerfisbundið í sparifjáreigendur og hvöttu þá til að færa fé sitt af hefðbundnum bankabókum og yfir í þessa sjóði. Þeim var sagt að þetta væri hundrað prósent öruggt. Alveg þangað til í síðustu viku var því sagt að þetta væri öruggt.
Það er ljóst að sjóðirnir voru notaðir í öðrum tilgangi en lagt var upp með; í Glitni voru þeir notaðir til að kaupa skuldabréf af fyrirtækjum eigenda bankans.
Þetta er í stuttu máli einhver ógeðfelldasta svikamylla sem hefur sést á Íslandi. Maður vonar að þeir sem bera ábyrgð á þessu verði dregnir fyrir dóm og sakfelldir.
Í gær barst mér svohljóðandi bréf frá konu sem ég ætla ekki að nafngreina – þetta sýnir hvílíkan harm þessi svik eru að skapa.
--- --- ---
Sæll Egill.
Þú ert þjóðarsálin okkar, og því langar mig að segja þér martröð föður míns.
Hann er 77 ára hokinn og illa farinn líkamlega af erfisvinnu allan sinn aldur, aldrei tekið sér sumarfrí – sparað – allt skorið við nögl. Sannur fulltrúi sinnar kynslóðar. Hann átti íbúð í Reykjavík ásamt húsi úti á landi. Hann seldi allar eigur sínar á sl. 2-3 árum og hefur borgað á sjöttu milljón í söluhagnað og aðra skatta.
Hann keypti sig inní Búseta og borgar þar um 150.000.- í leigu á mánuði.
Aleiga hans er í peningabréfum í L.Í. sem ráðgjafar hans í bankanum sögðu það albesta fyrir hann. Engin áhætta, enda alla tíð forðast áhættu.
Ævistarfið 36.000.000.- er fast þar. Fyrir viku hafði hann samband við útibúið sitt til að kanna hvort hann væri ekki í góðum máum og með allt tryggt, ef illa færi. Hann var fullvissaður af þjónustustjóra að svo væri.
Gæti ekki verið betra.
Nú er það svo að aldrað fólk vill halda fjárhagslegu sjálfstæði sínu, án afskipta ættingja - og treystir á leiðsögn síns banka þar sem æviviðskiptin hafa farið fram.
Það er sorglegra en tárum taki að vera með gamla vinnulúna manninn í fanginu – grátandi – .
Búið að ræna hann sjálfsvirðingunni - ærunni - hans aleiga farin. Hann á ekki húsnæði – ekki fyrir næsta húsaleigureikningi – ekki bensíni - og þar með frelsinu, því hans vinnulúnu fætur bera hann ekki í búðina.
Hann var svikinn af sínum banka. Við getum ekki leyft okkur að taka sjálfsviðinguna að elstu þegnum þessa lands og skilið það eftir á götunni – eftir rán uppá heilar 36.000.000.- af bankanum sem sannfærði hann um að hann væri ekki með neitt áhættufé – heldur bankareikning sem héti peningabréf. ´
p.s. ég hef sent Jóhönnu Sig. þessa sögu, og auðvitað vonast ég eftir svari og ákalli um viðtal. Þetta er neyðarkall. Hvað getur maður gert?
_________________
Sæmundur Eric.
Lancia Delta HF Integrale Evo I - Saab 900aero - Mazda 323 GLX.
